Op de plek waar nu Montcaret ligt, stond in de Gallo-Romeinse tijd een grote villa (ruim 10 ha). Deze werd verwoest tijdens de grote invasies door de barbaren, was een cultusplaats voor de eerste christenen en een zetel van een benedictijnenpriorij in de middeleeuwen. De villa werd vervolgens lange tijd vergeten, totdat bij de bouw van een washuis in 1827 een mozaïek werd ontdekt. Daarna werden er van 1921 tot 1941 opgravingen gedaan.

De ruïnes, die van de 6e tot de 12e eeuw als begraafplaats werden gebruikt, zijn van een villa met een zuilengalerij, een binnenplaats en thermen (privébaden).